نحوه پارتیشن بندی کردن هارد اکسترنال

محبوبیت بالای هاردهای اکسترنال باعث شده است که امروزه برندهای تولید کننده HDD هایی با ظرفیت های بالا تولید کنند و کاربران می توانند داده ها و اطلاعات متعددی در این ابزارها ذخیره کنند. افزایش داده ها و اطلاعات در این هاردها ممکن است دسترسی کاربران را با مشکلاتی مواجه کند. پارتیشن بندی کردن هارد اکسترنال به کاربران اجازه می دهند که داده ها و اطلاعات خودشان را به شکل مرتب دسته بندی کنند و دسترسی ساده تری به آنها داشته باشند. در ادامه مطلب به بررسی نحوه پارتیشن بندی کردن هارد، مزایا و معایب آن پرداخته خواهد شد.

پارتیشن بندی هارد چیست؟

پارتیشن بندی (Partitioning) در حقیقت به تقسیم کردن فضای داخلی هارد به قسمت های کوچکتر گفته می شود. در این فرآیند هر بخش از هارد دیسک به یک درایو تبدیل می شود که به دسته بندی و مرتب شدن داده ها کمک زیادی می کند.

 

انواع پارتیشن ها در هارد دیسک

به صورت کلی می توان گفت در هاردهای اکسترنال از دو سیستم پارتیشن اصلی استفاده می شود که به شرح زیر می باشند:

پارتیشن بندی نوع MBR

در پارتیشن بندی نوع MBR (Master Boot Record ) می توان هارد را فقط به 4 پارتیشن تقسیم کرد. در این حالت کاربران برای آنکه بتوانند از تعداد زیادی درایو استفاده کنند باید هارد را به یک درایو Primary و یک درایو Extended تقسیم کنند. چنانچه کاربر قصد داشته باشد تمام درایو ها را به صورت Primary ایجاد کند فقط قادر به ایجاد 4 درایو خواهد بود. زمانی که هارد به صورت MBR پارتیشن بندی می شود مقداری از فضای آن جدا شده و اطلاعات مربوط به پارتیشن ها و ساختارها در آن ذخیره خواهد شد. این نوع از سیستم های پارتیشن بندی قادر به پشتیبانی از هاردهایی با بیش از 2 ترا حافظه را ندارند.

پارتیشن بندی نوع GPT

در این نوع پارتیشن می توان هارد دیسک را تا 128 پارتیشن تقسیم کرد و محدودیتی در پارتیشن برای کاربران وجود نخواهد داشت. این نوع پارتیشن بندی می تواند برای هاردهایی با ظرفیت های بالا مناسب باشد. به صورت کلی می توان گفت بهترین روش پارتیشن بندی کردن هارد اکسترنال همین روش GPT (Guid Partition Table) است.

• می توان گفت در سیستم پارتیشن بندی معمولی ۳ نوع پارتیشن پایه شامل پارتیشن های Primary، Logical و Extended وجود دارند. همانطور که گفته شد هاردهایی که بر اساس MBR پارتیشن بندی شود توانایی ۴ پارتیشن Primary را دارند و هاردهایی که بر اساس GPT پارتیشن بندی شده باشند می توانند پارتیشن های Primary زیادی داشته باشند.
• پارتیشن های Extended قابل قسمت به Logical هستند. هر هارد می تواند ۴ پارتیشن Primary یا یک Primary و یک Extended داشته باشد.
• به صورت کلی در پارتیشن Primary قابلیت بوت شدن وجود ولی این قابلیت در پارتیشن Logical به دلیل MBR وجود ندارد.

مزایا و معایب نحوه پارتیشن بندی کردن هارد اکسترنال

معمولا افرادی که از کامپیوتر و لپ تاپ ها استفاده می کنند از دو تا 5 پارتیشن بر روی هارد اینترنال خود استفاده می کنند که یک درایو C به صورت Primary و درایو های دیگر است. در هارد اکسترنال نیز می توان همین روند را تکرار کرد و پارتیشن های مختلفی ایجاد کرد. از جمله مهم ترین مزیت های پارتیشن بندی کردن هارد می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• کاربر قادر خواهد بود داده ها و اطلاعات خود را در مسیرهای مختلف ذخیره کند.
• امنیت داده ها و فایل ها افزایش پیدا می کند.
• کاربران مدیریت بهتری بر روی داده ها و اطلاعات خود دارند.
• عملکرد و سرعت هارد اکسترنال افزایش بهبود پیدا خواهد کرد.
• پشتیبان گیری و بکاپ گیری از داده ها بسیار ساده تر خواهد بود.
• امکان سازماندهی و تقسیم بندی بهتر داده ها وجود دارد.

در کنار همه مزیت هایی که پارتیشن بندی کردن هارد اکسترنال دارد می تواند معایبی نیز داشته باشد که مهم ترین آنها به شرح زیر می باشند:

• در صورت کم دقتی کاربر داشتن چندین پارتیشن ممکن است باعث از بین رفتن اطلاعات او شود.
• استفاده از پارتیشن های متعدد باعث پیچیدگی ها و خطاهای مختلف می شود
• ممکن است پارتیشن بندی هارد منجر به محدود شدن فضا برای ذخیره سازی اطلاعات خاصی شود.

چگونه هارد اکسترنال را پارتیشن بندی کنیم؟

برای پارتیشن بندی کردن هارد اکسترنال روش های متعددی وجود دارد و کاربران می توانند از هرکدام از آنها استفاده کنند. در ادامه 3 روش رایج و راحت پارتیشن بندی کردن هاردهای اکسترنال توضیح داده می شوند.

پارتیشن کردن هارد اکسترنال به کمک قابلیت Disk Management ویندوز

برای پارتیشن بندی کردن هاردها در این روش ابتدا باید هارد اکسترنال به سیستم کامپیوتر یا لپ تاپ متصل شود و در مرحله اول کلید ترکیبی Window + R انتخاب شود و بعد از آن کاربرد باید عبارت diskmgmt.msc را تایپ نماید تا پنجره Windows Disk Management برای او نمایش داده شود.

در مرحله دوم باید هارد اکسترنال انتخاب شود و برای آغاز پارتیشن بندی کردن در فضای خالی کلیک راست شود. در منوی به نمایش درآمده باید گزینه New Simple Volume انتخاب شود. چنانچه فضای خالی وجود نداشت لازم است که ابتدا حجم پارتیشن قبلی کاهش داده شود.

در مرحله بعدی کاربر باید میزان ظرفیت پارتیشن را بر حسب MB مشخص کرده و دکمه Next را فشار دهد. سپس باید به کمک حروف انگلیسی نام پارتیشن را مشخص کرد تا از سایر پارتیشن ها متمایز گردد. افرادی که از سیستم عامل ویندوز 10 استفاده می کنند قبل از ذخیره هر گونه داده و اطلاعاتی در پارتیشن های جدید باید یک بار آن را فرمت کنند. کاربر باید از بین فایل سیستم های موجود یکی را انتخاب و برچسب جدید برای پارتیشن تعین نماید. بعد از این کار و انتخاب گزینه perform a quick format عملیات پارتیشن بندی هارد به تمام می رسد.

• استفاده از قابلیت Disk Management ویندوز می تواند معایبی داشته باشد که مهم ترین آنها شامل نیاز به فرمت کامل هارد برای پارتیشن بندی مجدد هارد و عدم امکان استفاده از فایل سیستم FAT32 برای پارتیشن‌ هایی با ظرفیت بیش از ۳۲ گیگابایت اشاره کرد.

پارتیشن کردن هارد اکسترنال با استفاده از دستور Diskpart در فضای Command Prompt

برای پارتیشن بندی کردن هاردها در این روش باید هارد به کامپیوتر وصل شده و با استفاده از بخش دستوری ویندوز یا Command Prompt اقدام به پارتیشن بندی آن کرد. ابتدا کاربر باید با انتخاب کلیدهای ترکیبی Window + R به منو Run وارد شود و سپس عبارت CMD را تایپ کند. در این مرحله پنجره سیاه رنگی برای او به نمایش در خواهد آمد. در این پنجره باید عبارت diskpart را تایپ کند و با فشار دادن دکمه Enter بخش Windows diskpart باز خواهد شد. در مرحله بعدی باید در فضای Command Prompt دستورات را به ترتیب زیر وارد نماید.

• List disk
• Select disk (انتخاب هارد دیسک مورد نظر برای Partitioning)
• Create partition primary size (انتخاب میزان ظرفیت پارتیشن براساس MB)
• Assign letter (مشخص کردن نام پارتیشن با حروف انگلیسی)
• Format fs= ntfs quick
• Exit

پارتیشن بندی کردن هارد اکسترنال با این روش نیز همانند روش اول دارای معایبی است که مهم ترین آنها عدم امکان استفاده از فایل FAT32 برای پارتیشن هایی با حجم بیشتر از 32 گیگابایت و غیر قابل تغییر بودن فرآیند پارتیشن بندی می باشند.

استفاده از نرم افزارهای تخصصی برای پارتیشن بندی هارد اکسترنال

چنانچه روش های اول و دوم نتوانند به خوبی نیاز کاربران را برطرف کنند می توانند از نرم افزارهای تخصصی برای پارتیشن بندی کردن هارد اکسترنال استفاده کنند که یکی از بهترین آنها نرم افزار MiniTool Partition Wizard است. این نرم افزار می تواند در انواع سیستم عاملی های ویندوزی XP/7/8/10 استفاده شود. این نرم افزار می تواند از فایل سیستم ‌های NTFS، exFAT، FAT32/16/12 و Ext2/3/4 پشتیبانی کند و در زمان پارتیشن بندی به داده ها و فایل های هارد آسیبی وارد نمی کند. با استفاده از این نرم افزار می توان عملیاتی همچون افزایش و کاهش ظرفیت هر پارتیشن، جا به جایی، فرمت و کپی اطلاعات داخل پارتیشن ‌ها را انجام داد. برای پارتیشن بندی کردن هارد اکسترنال توسط این برنامه ابتدا باید آن را دانلود و بر روی کامپیوتر نصب کرد و سپس در چند مرحله اقدام به پارتیشن بندی کردن هارد نمود.

اتصال هارد اکسترنال به هارد

اولین کاری که کاربر باید انجام دهد این است که از طریق یک کابل USB مناسب هارد اکسترنال را به کامپیوتر یا لپ تاپ وصل کند و سپس برنامه MiniTool Partition Wizard از منوی نرم افزارها به لیست دستگاه های متصل به کامپیوتر دسترسی پیدا کند.

انتخاب هارد اکسترنال برای پارتیشن بندی

بعد از انجام مرحله اول کاربر باید هارد اکسترنال را انتخاب کرده و بر روی آن کلیک کند. چنانچه هارد اکسترنال فقط از یک پارتیشن با حجم بالا ساخته شده و فضایی برای ایجاد پارتیشن دیگر وجود ندارد باید ابتدا گزینه Resize انتخاب شود تا بخشی از فضای خالی را برای ساخت پارتیشن جدید در اختیار کاربر قرار دهد. برای این کار باید پارتیشن موجود بر روی هارد انتخاب شده و بر روی آن کلیک راست شود تا گزینه‌ Move/Resize به نمایش در بیاید. این گزینه به کاربر اجازه می دهد که ظرفیت یک پارتیشن را تغییر دهد و فضای کافی برای ایجاد پارتیشن دوم فراهم شود. البته کاربران باید توجه داشته باشند برای حفظ اطلاعات در زمان این عملیات باید گزینه Using Enhanced Data Protecting Mode را انتخاب کنند.

ساخت پارتیشن جدید

بعد از انجام مراحل اول و دوم در پارتیشن بندی کردن هارد اکسترنال کاربر می تواند با کلیک بر روی هارد اکسترنال گزینه Create را انتخاب نموده و سپس گزینه Create New Partition را بزند و سپس به سادگی تنظیمات مرتبط با پارتیشن بندی را تغییر بدهد. این تنظیمات شامل موارد زیر هستند:

• تعیین ظرفیت و موقعیت پارتیشن جدید توسط کشیدن نوار آبی رنگی بالای صفحه در نرم افزار.
• برچسب گذاری پارتیشن ‌ها و جداسازی آن ‌ها بر اساس محتوایی که در آن ذخیره می شود.
• تعیین نوع پارتیشن (در دیسک هایی که اطلاعات به صورت MBR می شود پارتیشن ها دو نوع Primary و Logical خواهند بود در حالی که در هاردهایی با حالت ذخیره سازی GPT پارتیشن ها فقط از نوع Primary می باشند)
• تعین نام درایو با استفاده از حروف انگلیسی
• انتخاب فایل سیستم NTFS یا FAT32 که معمولا NTFS گزینه بهتری است.
• قرار دادن تنظیمات Cluster بر روی حالت پیشفرض.

پارتیشن بندی هارد اکسترنال

بعد از انجام تمامی مراحل گفته شده کاربر می تواند گزینه Apply را انتخاب کند تا تمام تنظیمات بر روی هارد اکسترنال اعمال شوند. کاربران می توانند برای ایجاد پارتیشن های جدید این مراحل را تکرار کنند و اطلاعات خودشان را در پارتیشن های مختلف ذخیره نمایند. از این نرم افزار می توان برای پارتیشن بندی کردن هارد اینترنال نیز استفاده نمود.

 

جمع بندی نهایی

با توجه به آنکه هاردهای اکسترنال امروزه در ظرفیت های متعدد و بالایی ساخته می شوند ممکن است کاربران برای استفاده ساده و سریع تر از داده ها و اطلاعات خود با مشکلاتی مواجه شوند. پارتیشن بندی کردن هارد اکسترنال باعث می شود که فرد مدیریت بهتری بر روی هارد داشته باشد، امنیت اطلاعات خود را بالا ببرد و عملکرد و سرعت هارد را افزایش دهد. برای پارتیشن بندی کردن هارد روش های مختلفی وجود دارد و کاربران می توانند هم از امکانات سیستم عامل ویندوز و هم از نرم افزارهای اختصاصی برای این کار استفاده کنند.